The Battl, oh nee The Desolation of Smog (Part II)

Had m al naar de uitgever gestuurd en omdat ik ook de uitgever ben en omdat ik net de laatste metro-aansluiting in Shanghai had gemist en omdat ik daardoor een uur moest lopen, dacht ik knal deze er ook meteen tegenaan!

06. Beijing

Dus de couch surfer meeting was wel gezellig voor een avondje. Kon het alleen niet laat maken want de volgende dag moest ik vroeg op. De dag ervoor had ik een Nederlands stel uit Amsterdam (Arjen en Eva), ongeveer net zo oud, ontmoet. Ze moesten dezelfde trein hebben en ‘s morgens liepen we samen naar het station. Ik zat in een andere wagon maar besloot om bij ze op de koffie te gaan wanneer we gingen rijden. Ze hadden nog een Engelsman in hun cabine en de vierde (een Mongool) was blijkbaar gevlucht ofzo. Het was best gezellig en we hebben de hele morgen in de cabine doorgebracht. Ik ging tussendoor wel even naar mijn eigen cabine om wat spulletjes te halen ofzo, maar de rest van de dag bevond ik me in hun cabine. Het was fijn en verwarrend om eindelijk weer voor langere tijd Nederlands te kunnen praten. Een klein probleempje, uit goed fatsoen voor Charlie de Engelsman praatten we continue in het Engels. Ook al was Charlie soms helemaal niet echt betrokken in het gesprek. Dit maakte het Nederlands tussendoor praten nog net iets verwarrender.

Dit was veruit de gezelligste treinrit. Om 4u besloten we bier te gaan drinken. Bierspelletjes te spelen en we hadden muziek opstaan. Met een lange stop bij de Chinese grens omdat we van onderstel moesten wisselen vanwege de nauwere rails besloten we om 3u op een oor te gaan liggen. We zouden om 11.26 aankomen in Beijing. Mijn planning zei 14.26 en dit had ik ook doorgegeven aan mijn host. Dus maar rustig aan richting mijn host vertrokken. Eerst proberen te pinnen maar mijn pinpas werkte bijna nergens. In ieder geval weer een uur besteed. Daarna maar gaan lunchen bij de MacDo met hoop op wifi om hem te contacten, geen succes. Toch erheen gereist en maar gewoon aan iemand op straat gevraagd of die hem kon bellen. Hij was thuis dus ik kon mijn spullen droppen.

Even geskypet met Evi en maar besloten om naar de Silk Market te gaan. Een warenhuis met acht verdiepingen met alleen maar namaak midden in het centrum van Beijing. Heb alleen niets gekocht want heb genoeg om met me mee te dragen. Op de terugweg maar besloten om door Beijing te lopen. Erg grote afstanden en het is niet te doen om te lopen naar mijn adres, dus maar de bus gepakt.

De volgende dag een beetje sloom met ontbijt. Dus had ik geen tijd meer om naar de muur te gaan en naar de Temple of Heaven geweest. Erg mooi en vooral het park met de sfeer van veel oudere mensen die dansen, zingen en muziek maken. De hele dag met een Hongaarse couchsurfer door Beijing gewandeld en ‘s avonds wat bier achterover getikt.

Zondag dan maar naar de Verboden Stad. Met wat zoekwerk vond ik Arjen en Eva. Er stond wel een rij die wellicht een paar uur zou gaan duren. Gelukkig was me verteld dat er ook een zij-ingang was waarbij je wel 2y moet betalen om the Imperial Palace te aanschouwen. Achteraf bleek dit een gouden zet want in veel minder dan een half uurtje met het bezoek aan het paleis waren we al binnen bij de hoofdattractie. Een wonderbaarlijke stad die ik niet snel zal vergeten. Zo massaal en uniek dat het daadwerkelijk de naam stad mag dragen. Na het bezoek gingen we naar een park dat net achter de stad ligt en wat er erg vet uitzag. Een berg met een paviljoen in dezelfde stijl als de Verboden Stad. Naar boven gewandeld en even van de smog kunnen genieten. Vanaf hier was het heel erg duidelijk hoe smog de stad beheerst. Arjen en ik liepen al de hele dag in onze t-shirts te genieten van de zon en het leek een stralende dag. Op de berg kon je alleen nog geen 2km ver kijken. Dit park was nog levendiger met ouderen die aan het zingen en dansen waren. Het is al de moeite waard om gewoon in het park te gaan zitten en te zien wat er allemaal langskomt. Het was Arjens verjaardag, dus dat moest in stijl worden afgesloten. Helaas zijn er in Beijing eigenlijk geen kroegen, maar we vonden een soort kroeg/brouwerij. Erg goede sfeer met burgers en bier zoals die burgertenten die in Nederland nu ook populair zijn. Lokaal bier gedronken met vreemde twists. Het was wel ietwat duur maar zeker de moeite waard. Afscheid genomen van de Amsterdammertjes want zij gingen de volgende dag naar Shanghai. Ik had nog wat probleempjes met het terugkomen omdat ik in de metro was uitgegaan van het verkeerde station. Ik dacht dus dat ik misschien niet de laatste bus zou hebben, maar die reed gelukkig nog.

Nu we er toch zijn, moet ik natuurlijk ook de muur bezoeken. Dit zou ik anders wel betreuren. Dus maar vroeg opgestaan. Toch duurde het weer even voordat ik klaar was om te gaan en om 11u vond ik mezelf wachtend op de trein naar Badalin die pas om 13.14 ging. Gelukkig had ik mn laptop meegenomen. De trein duurde ook nog eens ruim een uur. Kaartje in de trein gekocht met studententarief, maar wel de boot in gegaan met een museumkaartje wat ik in de trein erbij moest komen. Daar was alles in het Chinees. Omdat ik niet te laat terug wilde zijn, ging ik in sneltreintempo de muur verkennen. Eerst zuidelijk omdat hier minder mensen waren. Ik denk omdat dit te stijjl is voor veel mensen. De zesde toren zuid laat je niet meer verder gaan. Dus terug naar het begin en noordelijk gegaan. Ik moet zeggen dat ik er soms aardig doorheen zat en met m’n zware rugzak had ik het best warm. De smog was ook op een toppunt dus ik kon niet eens ver zien tussen de bergen. Toch maar doorgeploeterd en de twaalfde toren noord bereikt. Het hele traject van zuid naar noord heb ik denk ik in een uur afgelegd. Iedereen die er nog een keer heen gaat daag ik uit om dit ook te doen. Eens zien wat jullie er van vinden. Daarbij geldt ook nog dat je eerst heen moet naar zuid en dan weer terug. Bij noord moet je ook een stuk terug maar dan kun je wel ergens de muur verlaten. Ook zag ik nog een klein Chinees vlaggetje naast de muur liggen. Hiervoor moest ik wel van de muur afklimmen. Het was toch niet druk dus liet ik me langs de muur omlaag zakken. Het vlaggetje was in bezit maar omhoog klimmen was een ander verhaal. Maar aan het pad te zien had ik al een vermoeden dat ik er ook gewoon langs kon lopen totdat ik ergens weer op een pad terecht kwam. Dit was ook zo, maar ik moest nog wel een hek trotseren. Deze was gelukkig schuin voorover geduwd waardor ik redelijk eenvoudig tussen twee hekken door kon sluipen. Ik was ruim op tijd om de trein terug te pakken om 17.33. Morgen vertrek ik waarschijnlijk uit Beijing en ga ik proberen om te liften naar Shanghai.

RSSS:
- Bij de toeristische plekken word ik ook op de foto gezet. Ik denk dat hier de meer rural chinezen komen om de highlights te bezoeken en dat zij meer onder de indruk zijn van westerlingen dan de Beijingenaren. Arjen en ik kwamen na de Verboden Stad bij niet vooruit (Eva ook trouwens). Hierdoor kan ik wel inzien dat beroemdheden hier niet altijd op staan te wachten.
- Als de Chinezen uhmm, uhhh of iets dergelijks zeggen, dan gebruiken ze hiervoor ‘nigga, nigga’. Het blijft grappig en ik denk dat Frank de Boer maar geen cursus Chinees moet gaan doen.
- OV is ook redelijk goedkoop met enkeltjes van zo’n 50 cent.
- Streetfood is chill, want zo kan je in Beijing goedkoop eten.
- Beijing eend is ook chill.
- Mijn host is een aardige man met een bizar verhaal, maar dat vereist eigenlijk een apart blog, dat ik hoogstwaarschijnlijk niet ga schrijven.
- Wi-fi is niet bereikbaar voor Europeanen in Beijing (China?). Vaak inloggen voor iets en als ik bereik heb doet ie het niet of heel erg slecht.
- Google en fb is hier verbannen. Maar met een vpn verbinding kan je er toch gebruik van maken. Toch vervelend.
- Chinezen spugen en snuiten overal op de grond. Ook hun kinderen doen hun behoefte gewoon op de straat.
- Chinezen doen niet aan fooi.
- De teahouse scam is populair waarbij ze toeristen uitnodigen voor thee en deze astronomische bedragen schijnt te hebben.
- Smog for everyone.
- Het is mogelijk om slang, schorpioen, geitenlul en kakkerlakken te eten. Ik vraag me alleen af of ze dat hier ook echt eten of dat dit gewoon voor toeristen wordt verkocht.
- Als Chinezen goed Engels spreken, be ware of a scam, althans in de meeste gevallen.
- Als je ze eenmaal te pakken hebt dan doen ze alles voor je!
- Uitspraak is lastig in het Chinees. Veelal gebruik je de achterkant van je mond en wij Europeanen prefereren de voorkant. Lale bedoeling
- Op elke hoek in Beijing staan soldaten te staan, al wist ik er in verlegenheid te brengen door net op een ontspannen moment langs te lopen.