Verslag 2.0

Zondag 22 Feb

Guillaume en ik waren beide wat laat wakker. Yoshi was inmiddels al vertrokken naar St. Petersburg. Ons ontbijt bestond uit een echte Amerikaanse vettige burger. Daarna zijn we vertrokken om het Pushkin Museum te gaan zien. Hier stond een lange rij en we besloten niet naar binnen te gaan. Aan de overkant van het musuem was een giganstische Russische kerk en we besloten naar binnen te gaan. Erg mooi allemaal, maar ik heb niet heel veel met kerken. Vervolgens zijn we door het Gorky Park gaan lopen, waar van alles te doen was. Daarne gingen we op zoek naar een bar en die vonden we wel ergens. Hier wilde Guillaume naar een katholieke mis en ik besloot maar om mee te gaan. We konden de kerk alleen niet vinden. Dus terug naar het hostel waar Guillaume zijn spullen pakte om te vertrekken naar zijn nieuwe appartement in Moskou. Erg lang hoefde ik niet te wachten op nieuw gezelschap omdat er meteen twee Chinezen binnenkwamen. Erg aardige gasten waarvan er een wel een beetje beter was in Engels dan de andere. In ieder geval heb ik een slaapplek in Shanghai. Daarna kwam er ook nog een Amerikaan binnen en we raakte aan de praat over voetbal/soccer/football. Het gesprek startte om 21.00 denk ik en eindigde pas na 24.00. Al mijn avond plannen konden dus de prullenbak in en ik ben maar gaan slapen.

Maandag 23 Feb

Elke 23 februari is het in Rusland beschermers van het vaderland dag. Dit is een nationale (militaire) feestdag waar iedere man/jongen wordt gefeliciteerd voor het zijn van een man. Eigenlijk alleen militairen maar iedereen met een pijltje aan het rondje wordt dan in het zonnetje gezet. De rondje-kruisje hebben ook een dag maar weet niet meer wanneer die is. In ieder geval dacht ik dat een militaire feestdag in Rusland wel een flinke militaire parade verdiende. Bij de receptie van het hostel konden ze al niets vinden en ik ook niet. Maar toch ging ik op zoek naar die parade. Dus naar het centrum gelopen. Naar het rode plein geweest. Overal in de buurt kilometers gelopen maar van een paar militairen en een kranslegging moest ik het hebben. In ieder geval zijn mijn wandelschoenen al goed ingelopen in Moskou. ‘s Avonds pas weer terug van een lange wandeling door de stad en niet meer veel gedaan.

Dinsdag 24 Feb

Eigenlijk had ik min of meer afgesproken met de Chinezen om naar een musuem te gaan, maar nadat ik had geskypet met Evi en om half 11 al klaar was om te gaan, terwijl de Chinezen nog lagen te ronken, ben ik maar de stad in gegaan om mee te lopen met een gratis tour. Ik was een beetje aan de late kant maar kon nog gewoon aansluiten. Irina leidde ons langs de meest bekende bouwwerken van Moskou. Hoewel ik er al veel had gezien, kreeg ik er nu nog wat informatie bij. Tijdens de tour ontmoette ik Leonarde, een Braziliaan studerend in Monaco op bezoek bij vrienden in Moskou. Ik besloot met hem te lunchen na de tour en hij overtuigde me om mee te doen aan de metro tour. Deze was wel 500R voor studenten, maar hij vond het de moeite waard. Dit bleek het ook zeer zeker te zijn. Ik meende eerst wel wat kunst te hebben gezien in de metro, maar de stations versierd met bronzen beelden en prachtige mozaïek waren me nog ontgaan. Ik was sowieso al te spreken om de Moskovietse metro waar elke 2min een trein aankomt en zelfs elke minuut in de spits! Maar dat het ook echt de mooiste metro wereld is, kan ik me goed voorstellen. Ook bij de tour aanwezig was een Amerikaanse pool, een Engelse vrouw van hogere leeftijd en het Canadeze/Australische skischansspringteam met salto’s en die dingen. Irina was wederom de gids en praatte duidelijk Engels en was erg begaan met iedereen en onthield van iedereen de naam. Verder was de groep ook gezellig. Nog een handtekening kunnen scoren van niemand minder dan Danielle Scott. Ze had ook net de World Cup wedstrijd gewonnen in Moskou. Verder nog staan praten met de coach van het team die bezig was met het werken aan de weg naar de Spelen in Korea. Zo kom je nog eens wat tegen. Terug in het hostel pakte ik mijn bankpas om naar de mediamarkt om een mp3 speler te scoren waarvan ik vond dat ik die nodig had om vier dagen aan een stuk in de trein te zitten… Yvonne (de Engelse oudere vrouw) had me al het een en ander verteld over de trein want zij had ‘m in haar eentje heen genomen, door China gereist en terug genomen! In ieder geval denk ik dat ik nu redelijk voorbereid de trein in ben gegaan.Terug in het hostel wilde ik een film kijken maar de receptioniste kreeg de bluray-speler niet aan de praat. Mijn Chineze vrinden gingen een gerecht voor mij bereiden, namelijk kip met kruiden, met wodka (had Chineze wijn moeten zijn) en coca-cola. Een traditioneel Chinees gerecht. Eigenlijk smaakte het helemaal niet slecht, maar veel specialer dan goed gekruide kip was het ook weer niet echt. Chineze tafelmanieren zijn in ieder geval best primitief. Dus ik kan daar lekker mijn hele baard onderknoeien. Ook aten ze de helft van de botten van de poot gewoon op  Het was in ieder geval weer tijd om naar bed te gaan.

Woensdag 25 Feb

Redelijk op tijd opgestaan om een ontbijtje te scoren. Vervolgens rustig mijn spullen bij elkaar geraapt en mijn tas weer helemaal ingepakt. Het pastte in ieder geval weer. Nog een Engelsman ontmoet die net van de trein afkwam en nog maar eens over de trein gepraat terwijl ik hem wat tips over Moskou gaf. Ook maar op tijd uitgecheckt en naar het treinstation gegaan. Nog het een en ander ingeslagen voor in de trein. Flink op tijd bij de trein aanwezig en maar iedereen een e-ticket onder de neus duwen zodat ze mij de weg kunnen wijzen. Ik moest in de laatste wagon zitten. Seat 37. Ik de hele wagon doorgelopen, gaat die maar tot seat 36. Natuurlijk was het niet een kwestie van vragen waar ik wel moest zitten, maar na het een en ander begreep ik waarom de conductrice naar het raampje van de eerste kamer wees. Seat 37 is blijkbaar een eenpersoonscabine die normaal is gereserveerd is voor de conducteur en het logo op de deur te zien. Dit betekent dat ik nu in m’n eentje een cabine heb die ongeveer tweederde is van wat de cabines met vier personen zijn. In principe dus erg comfortabel. Aan de andere kant zit ik nu wel helemaal alleen en heb ik nog niet veel contact gehad met de Russen. Niet dat dit makkelijk zal gaan worden omdat ik iedereen wel heb begroet, maar nog niemand Engels terug kon spreken. Misschien dat vanavond toch de flessen opengaan en dat hun Engels en mijn Russisch dichter bij elkaar gaan liggen.
Random shit so far:
- Het enige Russische woordje wat is gebruik is ‘spasiba’ (dankjewel ofzo)
- De Moskovietse metro is echt top
- Mensen schijnen hier niet veel last te hebben van de kou, al is het ook redelijk warm voor hier zo rond het vriespunt, ze lopen vaak in weinig kledij.
- De Aziatische Russen zijn soms verwarrend omdat het lijkt alsof er heel veel Chinezen of dergelijke in Moskou zijn en ook bij de politie werken. Dit zijn natuurlijk Russen uit het oosten.
- Weing mensen spreken Engels en dan vaak ook helemaal niet.
- In Moskou mag je best grappen maken over Putin. Zo zei onze tourleider dat ze het raar vond dat in Amerika een paar dagen voor de verkiezing nog niet bekend was wie er ging winnen. In Rusland is dat al van te voren duidelijk.
- Putin wordt wel neergezet als een soort actieheld. Putin bare breasted on a bear, Putin die obama een roundhousekick in het gezicht verkoopt, Putin die een puppy knuffelt, Putin als cowboy, Putin met een zonnebril met tekst Mr. President t-shirts zijn overal verkrijgbaar.
- Beelden van de USSR zijn ook nog wijd verspreid. Bij de kranslegging 23 februari zag ik nog erg veel sovjet vlaggen.
- Moskou zou inderdaad een dure stad zijn als de Roebel niet zo laag zou staan. Nu gaat het op zich wel voor een hoofdstad.
- Russische cuisine leek net zo moeilijk te vinden in Moskou als Nederlandse cuisine in Amsterdam. Toch wist onze tourleidster enkele plaatsen aan te wijzen.
- Ze hebben ook Beverley Hills diners die er Amerikaanser uitziet dan elke diner in Amerika.
- Als je alleen reist maakt je contact met anderen, behalve in een Russische trein.
- Ik heb net een hele reep chocolade in een keer opgegeten.
- Ik heb wel minstens 50km gelopen door Moskou gok ik zo, dus dat mag wel.
- So far so good
- In de trein heb je tijd genoeg voor het typen van deze verslagen